«از خاک سکوت آتش فرياد بسازيم»
خرداد ماه حادثه هاست در تقويم اين سرزمين و ما به خرداد پر از حادثه عادت داريم….
سال هاست دانشگاه ، اين قلب تپنده ي ظلم ستيز در مقابل دشمنان ديرينه آزادي قد علم کرده و فرياد آزادي خواهي دانشجويان اين خاک مقدس خواب آسوده از چشمان ظلم انديشان چکمه پوش چماق به دست ربوده است.در پي اعمال سرکوب و فشار هاي فرا قانوني بر قشر هميشه بيدار جامعه که مسئوليت فرياد هاي در گلو خفته مردم براي بر قراري جامعه اي آزاد و برابر را بر دوش ميکشد براي چندمين بار چماقداران به ساحت مقدس دانشگاه حمله ور شدند و در آستانه سالگرد حمله وحشيانه شان در ۱۳ خرداد سال ۸۸ بار دير جاي سيلي وحشيانه شان در اول خرداد بر چهره هميشه مظلوم دانشکده فني تهران مرکز ماند.از نيم قرن پيش که چنگال ديکتاتوري سينه سه يار دبستانيمان را دريد و دانشگاه را به خون مقدسشان گلون کرد ، آموخته بوديم که مزدوران زر اندوز زور مدار پاسخ همراهي و همصدائي ما را جز به خشم و خشونت نخواهند داد.چون ما نه چون آنان سوداي زر در سر داريم و نه جز قلم و زبانمان سلاحي داريم و نه در مسيرمان با نقاب تزوير طي طريق ميکنيم… اين .ديکتاتوريست که نقاب عوض ميکند ، گاهي در کليسا ، گاهي با چکمه و امروز با ريا و تزوير .
در آستانه اولين سالگرد اين فاجعه خونين ، بار دير شاهد رفتار هاي استاليني از سوي اقتدار گرايان هستيم، که پا را از سرکوب دانشجويان فرا تر گذاشته و با يورش به دفتر رسمي يک سازمان قانوني “دفتر هيات امناي دانشگاه آزاد اسلامي ” بار ديگر يادي از خود در بر گهاي تاريخ سياه ديکتاتوري بر جاي گذاشتند. البته اين سنت تمامي ديکتاتور هاي تاريخ است که به جاي عقل مشت در سر دارند.جاي بسي تاسف است که امروز رياست دانشگاه آزاد تهران مرکز «دکتر گذشتي» و تشکل هاي شبه نظامي مدعي جريان دانشجويي در دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز که خود و همفکرانشان در صف اول برخورد با حرکت هاي دانشجويي يوده و فجايعي چون ۱۳ خرداد ، ۲۱ مهر ، ۱۶ آذر ودر آخرين اقدام خوداول خرداد را در دانشکده فني واحد تهران مرکز به خاک و خون کشيدند،جزء روشنترين نقاط پرونده عملکرديشان است دم از اسلام و عدالت علوي ميزنند.سه دهه است که از جمهوريت نظام چيزي نمانده ، لا اقل اسلام مردم را رها کنيد.
نماد اين بي عدالتي در حق دانشگاه و دانشجو را ميتوان در انتصاب اخير رياست دانشکده فني واحد تهران مرکز را ديد. که جناب افتخاري بازوي راست نيروهاي امنيتي و سرکوب در حريم مقدس دانشگاه ست براي اعمال خشونت هاي بيشتر در حق دانشجويان.
ما دانشجويان تهران مرکز ضمن محکوم کردن فشار هاي مضاعف بر دانشجويان در سال جاري وسالگرد واقعه ۱۳ خرداد ياد آوري موارد زير را هم چنان نه از طريق متوسل شدن به مراجع قدرت داخل و خارج دانشگاه ، بلکه با اصرار قاطعانه و اتکا به نيروي اراده ، آگاهي و ايمانمان به دموکراسي و عشقمان به آزادي بيان و انديشه ضروري ميدانيم:
يک)بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسي جمهوري اسلامي ، هرگونه تجمع و اعتراض بدون حمل سلاح و به گونه اي که مخل مباني اسلام نباشد آزاد است و بر اين اساس بازداشت کليه دانشجويان کشور را که در تجمعات دانشگاه ها شرکت کرده اند نقض صريح قانون دانسته و خواستار آزادي فوري و بي قيد و شط تمامي بازداشت شدگان هستيم.
دو)اعلام همبستگي با تمامي ياران دربندمان که فاصله مان ديواريست به بلنداي آزادي و پهناي شجاعت در تاريخ اين سرزمين ، سرزميني که در آن مزد آزاد انديشي زندان است و شکنجه.علي مليحي ، مهدي خدايي ،سينا گلچين ، ميلاد اسدي،آره مجيد توکلي ، کوهيار گودرزي ،بهاره هدايت و……
سه)در آستانه سالگرد انتخابات مهندسي شده ۲۲ خرداد با تمامي اسيران در بند ديکتاتوري و عزيزانمان که کشته شدند عهد ميبنديم که تا ويران کردن تمامي ديوار هاي ظلم و جور ، دست از مبارزه نخواهيم کشيد و روز ها را با هم پيوند ميدهم و خونمان را جوهر قلمهايي ميکنيم که آزادي ايران سبز را در صفحات تاريخ بنگارد.
اين موج به پا خاسته آخر دريا شده و ميهني آباد بسازيم
خرداد ماه حادثه هاست در تقويم اين سرزمين و ما به خرداد پر از حادثه عادت داريم….
سال هاست دانشگاه ، اين قلب تپنده ي ظلم ستيز در مقابل دشمنان ديرينه آزادي قد علم کرده و فرياد آزادي خواهي دانشجويان اين خاک مقدس خواب آسوده از چشمان ظلم انديشان چکمه پوش چماق به دست ربوده است.در پي اعمال سرکوب و فشار هاي فرا قانوني بر قشر هميشه بيدار جامعه که مسئوليت فرياد هاي در گلو خفته مردم براي بر قراري جامعه اي آزاد و برابر را بر دوش ميکشد براي چندمين بار چماقداران به ساحت مقدس دانشگاه حمله ور شدند و در آستانه سالگرد حمله وحشيانه شان در ۱۳ خرداد سال ۸۸ بار دير جاي سيلي وحشيانه شان در اول خرداد بر چهره هميشه مظلوم دانشکده فني تهران مرکز ماند.از نيم قرن پيش که چنگال ديکتاتوري سينه سه يار دبستانيمان را دريد و دانشگاه را به خون مقدسشان گلون کرد ، آموخته بوديم که مزدوران زر اندوز زور مدار پاسخ همراهي و همصدائي ما را جز به خشم و خشونت نخواهند داد.چون ما نه چون آنان سوداي زر در سر داريم و نه جز قلم و زبانمان سلاحي داريم و نه در مسيرمان با نقاب تزوير طي طريق ميکنيم… اين .ديکتاتوريست که نقاب عوض ميکند ، گاهي در کليسا ، گاهي با چکمه و امروز با ريا و تزوير .
در آستانه اولين سالگرد اين فاجعه خونين ، بار دير شاهد رفتار هاي استاليني از سوي اقتدار گرايان هستيم، که پا را از سرکوب دانشجويان فرا تر گذاشته و با يورش به دفتر رسمي يک سازمان قانوني “دفتر هيات امناي دانشگاه آزاد اسلامي ” بار ديگر يادي از خود در بر گهاي تاريخ سياه ديکتاتوري بر جاي گذاشتند. البته اين سنت تمامي ديکتاتور هاي تاريخ است که به جاي عقل مشت در سر دارند.جاي بسي تاسف است که امروز رياست دانشگاه آزاد تهران مرکز «دکتر گذشتي» و تشکل هاي شبه نظامي مدعي جريان دانشجويي در دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز که خود و همفکرانشان در صف اول برخورد با حرکت هاي دانشجويي يوده و فجايعي چون ۱۳ خرداد ، ۲۱ مهر ، ۱۶ آذر ودر آخرين اقدام خوداول خرداد را در دانشکده فني واحد تهران مرکز به خاک و خون کشيدند،جزء روشنترين نقاط پرونده عملکرديشان است دم از اسلام و عدالت علوي ميزنند.سه دهه است که از جمهوريت نظام چيزي نمانده ، لا اقل اسلام مردم را رها کنيد.
نماد اين بي عدالتي در حق دانشگاه و دانشجو را ميتوان در انتصاب اخير رياست دانشکده فني واحد تهران مرکز را ديد. که جناب افتخاري بازوي راست نيروهاي امنيتي و سرکوب در حريم مقدس دانشگاه ست براي اعمال خشونت هاي بيشتر در حق دانشجويان.
ما دانشجويان تهران مرکز ضمن محکوم کردن فشار هاي مضاعف بر دانشجويان در سال جاري وسالگرد واقعه ۱۳ خرداد ياد آوري موارد زير را هم چنان نه از طريق متوسل شدن به مراجع قدرت داخل و خارج دانشگاه ، بلکه با اصرار قاطعانه و اتکا به نيروي اراده ، آگاهي و ايمانمان به دموکراسي و عشقمان به آزادي بيان و انديشه ضروري ميدانيم:
يک)بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسي جمهوري اسلامي ، هرگونه تجمع و اعتراض بدون حمل سلاح و به گونه اي که مخل مباني اسلام نباشد آزاد است و بر اين اساس بازداشت کليه دانشجويان کشور را که در تجمعات دانشگاه ها شرکت کرده اند نقض صريح قانون دانسته و خواستار آزادي فوري و بي قيد و شط تمامي بازداشت شدگان هستيم.
دو)اعلام همبستگي با تمامي ياران دربندمان که فاصله مان ديواريست به بلنداي آزادي و پهناي شجاعت در تاريخ اين سرزمين ، سرزميني که در آن مزد آزاد انديشي زندان است و شکنجه.علي مليحي ، مهدي خدايي ،سينا گلچين ، ميلاد اسدي،آره مجيد توکلي ، کوهيار گودرزي ،بهاره هدايت و……
سه)در آستانه سالگرد انتخابات مهندسي شده ۲۲ خرداد با تمامي اسيران در بند ديکتاتوري و عزيزانمان که کشته شدند عهد ميبنديم که تا ويران کردن تمامي ديوار هاي ظلم و جور ، دست از مبارزه نخواهيم کشيد و روز ها را با هم پيوند ميدهم و خونمان را جوهر قلمهايي ميکنيم که آزادي ايران سبز را در صفحات تاريخ بنگارد.
اين موج به پا خاسته آخر دريا شده و ميهني آباد بسازيم
0 نظرات:
ارسال یک نظر