baroot-kh22

به : دبيركل سازمان ملل, كميسرعالي حقوق بشر,گزارشگران ويژه دستگيريهاي خودسرانه و شكنجه ملل متحد و عموم سازمانهاي بين المللي مدافع حقوق بشر
آقاي بان كي مون ، با سلام
ما خانواده مجيد توكلي دست كمك بسوي شما دراز كرده ايم تا بلكه بتوانيم بهر صورتي كه امكانش براي شما هست از كشته شدن فرزندمان كه 6 روز دراعتراض به جنايتهايي كه رژيم ايران بر سر او و زندانيان ديگر درآورده دراعتصاب غذاي خشك بسر مي برد و حالش بشدت وخيم است و فاصله اي با مرگ ندارد ، جلوگيري كنيد . مادرمان نيز درهمراهي با مجيد ، اعتصاب غذاي خشك كرده و او هم حالش بشدت وخيم است . لطفا به آنچه در زير نوشته ايم توجه كنيد :
مجید توکلی فرزند فیض الله در تاریخ 16 آذر سال 1388 و در برابر دانشگاه محل تحصیل خود بازداشت گردید و پس از طی مراحل دادرسی توسط شعبه 15 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی، فعالیت تبلیغی علیه نظام، توهین به رهبری و توهین به رییس‌جمهور در مجموع به هشت سال و شش ماه حبس تعزیری و 5 سال محرومیت از هرگونه فعالیت سیاسی و 5 سال ممنوعیت خروج از کشورمحکوم گردید.
مجید را به مدت تقریبا چهار ماه در سلول انفرادی نگاه داشته اند. در حالی که مطابق آیین نامه حقوق شهروندی جمهوری اسلامی نگهداری متهم در سلول انفرادی بیش از یک هفته تا ده روز برخلاف قانون است.
مجید در تمام طول مدت انفرادی از اولیه ترین حقوق زندانی چون حق استفاده از هوای آزاد(هواخوری)، حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم بوده است.
مجید در تمام مدت بازداشت و تا همین لحظه که تقریبا پنج ماه است از صدور حکم قاضی گذشته است، از حق دسترسی و ملاقات با وکیل محروم بوده است.لازم به ذکر است که وکیل برای پرس و جو در مورد وضعیت متهم و احیانا مطالعه پرونده وی حتی اجازه ورود به ساختمان قوه قضائیه را نداشته است! مجید توکلی در تاریخ 31 اردیبهشت 1389 به بند عمومی (اندرزگاه 7 سالن 3) منتقل شد و اجازه تماس با خانواده خود را پیدا کرد.
ولی مجددا مجید را در تاریخ 2 خرداد 1389 به انفرادی منتقل کرده اند و دلیلش هم برای ما که خانواده او هستیم نا معلوم می باشد، لازم به ذکر است مجید از 2 خرداد به دلیل انتقال مجدد به انفرادی دست به اعتصاب غذای خشک زده است ( آب وغذا نمی خورد) و در روز 6 خرداد به ما خبر دادند که وضعیت جسمی مجید وخیم می باشد و دچار خون ریزی معده گشته و به علت بیماری که در زمان نگهداری طولانی مدت در انفرادی دچار مشکلات ریوی شده بود باعث حاد شدن او گشته است و قدرت تکلم خود را نیز از دست داده است. وتا ارسال این نامه از انتقال او به بهداری خبری نیست
مادر مجید توکلی هم از روز سوم خرداد برای همدردی با مجید و به دلیل اینکه در ایران هیچ مسئولی حاضربه جواب گويی و دادخواهی مجید نمی باشد دست به اعتصاب زده است
در پایان خواهان رسیدگی سریع و اعزام بازرسین برای بررسی وضعیت مجید توکلی و نقض حقوق قانونی او به عنوان یک زندانی می باشیم.
با تشکر
خانواده توکلی – 89/3/7

مجید توکلی قدرت تکلمش را از دست داده است
وضعیت جسمی مجید توکلی در پنجمین روز اعتصاب غذایش در سلول انفرادی بند 240 زندان اوین وخیم است تا جایی که وی حتی قدرت تکلمش را بر اثر ممانعت از نوشیدن آب از دست داده است.
علی توکلی درباره ی وضعیت جسمانی برادرش به گزارشگر هرانا گفت که به دلیل ابتلای مجید به نارسایی ریوی، ننوشیدن آب در طی پنج روز اخیر باعث شده که وی قادر به صحبت کردن نباشد.
برادر مجید توکلی هم چنین از خونریزی معده ی مجید بر اثر اعتصاب غذا، در زندان اوین خبر داد و گفت بر اساس خبری که یکی از دوستان مجید از زندان به ما داده، گویا وی به بهداری زندان منتقل شده است.
در همبستگی با مجید توکلی مادر وی نیز از روز یکشنبه دست به اعتصاب غذا زده است که حال جسمانی ایشان نیز رو به وخامت گراییده است.
گفتنی است حمله ی عصبی که بر اثر اولین بازداشت مجید توکلی یعنی سه سال پیش، به مادر وی دست داده بود به دلیل تداوم فشارها بر خانواده ی توکلی هم چنان بهبود نیافته است.
خانواده ی توکلی از عدم پاسخگویی مسئولین در این رابطه ابراز تاسف کردند و گفتند: "نمی دانیم چرا مسئولان با مجید دشمنی دارند

طرح پلیس دیجیتال جهت برخورد شدید با کاربران ایرانی اینترنت!
فرمانده نیروی انتظامی ایران تاکید کرده است که پلیس باید بر فضای مجازی نظارتبیشتری داشته باشد. این سخنان در حالی عنوان می گردد که پیش از این سپاه پاسداران انقلاب فعالیت سایبری خود را تشدید کرده است. فعالیت هایی که با نگرانی های گسترده درباره نقض حریم شخصی افراد و زیرپا گذاشتن بسیاری از قوانین مدنی همراه بوده است.

در صدمين روز از بازداشت علي مليحي دانشجوي دانشگاه آزاد و مسئول روابط عمومي سازمان دانش آموختگان ايران اسلامي و مهدي خدايي دبير اسبق انجمن اسلامي دانشگاه آزاد واحد شهر ري و تداوم بازداشت غيرقانوني دانشجويان و دانش آموختگان اين دانشگاه ميلاد فدايي اصل، شيوا نظرآهاري ،سينا گلچين، محمدعلي الهي،شهاب اکبرزاده،حميد پيروزفام،سعيد ملکي،امين کشاورز،پويا قرباني،فرامرز عبدالله نژاد،مهران صفري و آرش قاسمي دانشجويان دانشگاه آزاد با
صدور بيانيه اي اعلام كردند كه تا آزادي دانشجويان دربند روزه مي گيرند.

در اقدامي غير قانوني, احکام ۴ تن از فعالين دانشجويي دانشگاه علم و صنعت ، پس از ۹ ماه از ارجاع آن به کميته مرکزي وزارت علوم تشديد شد.
احکام صادره به شرح زير است:
پويا شريفي: اخراج از دانشگاه به همراه ۵ سال محروميت از تحصيل در کلّيه دانشگاه هاي کشور
حميد رضا صحرايي: ۴ ترم محروميت از تحصيل با احتساب سنوات (که با اتمام شدن سنوات منجر به اخراج وي از دانشگاه مي شود.)
علي اسداللهي: ۴ ترم محروميت از تحصيل با احتساب سنوات (که با اتمام شدن سنوات منجر به اخراج وي از دانشگاه مي شود.)
سجّاد درويش: ۴ ترم محروميت از تحصيل با احتساب سنوات (که با اتمام شدن سنوات منجر به اخراج وي از دانشگاه مي شود.)

- موافقت نامه روز دوشنبه ايران براي ارسال اورانيوم غني شده سطح پائين به تركيه با ابراز شك و ترديد مورد استقبال قرار گرفت . امريكا گفت تلاش خود براي دور جديدي از تحريمات شديد را متوقف نخواهد كرد.
- كاترين اشتون رئيس روابط خارجي اتحاديه اروپا روز دوشنبه در مادريد گفت اين قرارداد به موضوع كانوني ” كه قصد و نيت براي سلاح اتمي است ” نپرداخته است.
- در پاريس برنارد والرو سخنگو وزارت خارجه فرانسه گفت ” نبايد با اين فريب بخوريم . يك راه حل براي راكتور پزشكي گرچه ضروري است ولي در هيچ حالتي مشكلي كه ناشي از برنامه اتمي ايران است را برطرف نخواهد كرد”. او به خبرنگاران گفت ” انجام معاوضه اورانيوم كه پيش بيني شده است در كادر يك ژست اعتماد بوده و يك موضوع حاشيه اي ميباشد”.
- يك ديپلمات غربي گفت ” حل وفصل مساله سوخت گيري براي راكتور ( تحقيقاتي تهران ) ايران را در چشمان جامعه بين المللي در وضعيت خوبي قرار نخواهد داد ” .

روز يکشنبه 26 ارديبهشت ماه مراسم گراميداشت هفتمين روز جانباخته راه آزادي مهدي اسلاميان در شيراز برگزار شد. اين مراسم از ساعت 17:00 آغاز گرديد. که در آن علاوه بر حضور بستکان ودوستان تعداد زيادي از مردم در آن شرکت کردند. مردم دسته ،دسته در مراسم حضور مي يافتند و ياد و خاطره مهدي اسلاميان را گرامي ميداشتند.
تعداد شرکت کنندگان در اين مراسم بسيار زياد بود و از نقاط مختلف استان و حتي از شهرستانها در آن شرکت داشتند.مراسم گراميداشت هفتمين روز جان باخته راه آزادي تا ساعت 21:00 ادامه داشت.
مامورين وزارت اطلاعات در روزهاي گذشته اين خانواده را تحت شديدترين فشارها و تهديدات قرار داده بودند که از گرفتن مراسم گراميداشت خوداري کنند که با ايستادگي خانواده اسلاميان آنها عقب نشستن و به اين خانواده گفته شد که مراسم را فقط با حضور اعضاي خانواده و بستگان برگزار کنند .اما خانواده اسلاميان به خواست مامورين وزارت اطلاعات جواب رد دادند و به آنها اعلام کردند که ما اين مراسم را برگزار خواهيم کرد.
مامورين وزارت اطلاعات در طي مدت برگزاري مراسم در اطراف محل برگزاري حضور داشتند و با تهديد و برخورد غير انساني سعي داشتن که از شرکت مردم ممانعت کنند .ولي خانواده و مردم به تهديدات و برخوردهاي غير انساني آنها توجهي نمي کردند .
شب گذشته خانم مريم راحمي مادر زنده ياد مهدي اسلاميان در اثر فشارها و ناراحتيها و سوگ از دست دادن فرزندش وضعيت جسمي وي به وخامت گراييد و به بيمارستان منتقل شد او در حال حاضر در بيمارستان بستري است .
فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران
27 ارديبهشت 1389 برابر با 17 مي 2010

يکي از پنج زنداني سياسي که در اوين اعدام شدند، شيرين علم هولي بود که به اتهام ارتباط با گروه پژاک در زندان به سر مي برد.
هم بند خانم علم هولي، سيلوا هاراتونيان، آمريکايي ِ ايراني تباري است که نزديک به يک سال زنداني بود. خانم هاراتونيان که در ايران، براي سازمان بين المللي آريکس در امور بهداشتي و روش هاي زايمان کار مي کرد، در مرداد ماه 1387 به اتهام فعاليت عليه جمهوري اسلامي بازداشت شد.
سيلوا هاراتونيان که اخيرا از زندان خارج شده و به آمريکا رفته است به علت ناراحتي هاي روحي، حاضر به صحبت در باره وضعيت خود نيست اما قبول کرد در مورد شيرين علم هولي با راديو فردا گفت و گو کند.
خانم هاراتونيان ابتدا در باره مدت هم بند بودنش با شيرين علم هولي مي گويد: من بعد از گذراندن دوره انفرادي، در بند 209 با اولين کسي که ملاقات کردم شيرين بود. شيرين اولين هم سلولي من در سلول هاي تنگ و تاريک بند 209 بود. روزهايي که با هم در 209 بوديم دقيقاً به خاطر ندارم چون آنجا روزها و شب‌ها شمرده نمي شود، ولي حدود 40 روز با هم بوديم و بعد ما را از هم جدا کردند و شيرين را به بند عمومي بردند.
من بعد از گذراندن 249 روز در بند 209 بلاخره به بند عمومي زنان زندان اوين منتقل شدم و آنجا دوباره شيرين را ديدم و تا لحظه اي که از زندان بيرون آمدم و تا لحظه اي که از ايران خارج شدم با هم در تماس بوديم. شيرين در زندان نزديک ترين آدم زندگيم بود و به قول زنداني ها هم سفره من بود. از صبح تا شب با هم بوديم و براي من مثل يک خواهر بود، در واقع شيرين فرشته نگهبان من در دوران اسارتم بود.
خانم هاراتونيان! آيا از اتهام و حکم اعدام براي شيرين علم هولي خبر داشتيد؟
در ايران انواع و اقسام اتهام ها به افراد وارد مي شود تا به دادگاه برسند. اولين اتهام شيرين همکاري با گروهک هاي معاند نظام بود. روز دادگاه او در آذرماه همه بي صبرانه نگران بوديم. همه اميدواري مي دادند، حتي قاضي دادگاه آقاي صلواتي هم مي گفت مشکلي نيست، حل مي شود. بنابراين ما انتظار هر حکمي را داشتيم جز حکم اعدام او.
حکم اعدام او را به اتهام همکاري با پژاک صادر کردند. وکلاي او آقايان شامي و بهراميان اعتراض کرده و هنوز جوابي نگرفته بودند، چون اين حکم دادگاه بدوي بود. در ضمن شيرين يک حکم دو ساله حبس داشت و بعد حکم اعدام. طبق قوانين شيرين بايد دو سال حبس مي کشيد ولي اين دو سال تمام نشده بود که اعدامش کردند. او يک ماه قبل از من در ششم خردادماه سال 87 دستگير شده بود.
ما اميدوارانه منتظر بوديم که اتفاقي رخ دهد غير از اين که شيرين را به قتل برسانند.
آيا شيرين اين اتهام ارتباط با پژاک را در صحبت هاي خصوصي با شما قبول داشت؟
نه، هيچ گاه و به طرز عجيبي اميدوار و پر از انرژي بود. تمام زندان اوين چه زندانيان سياسي و چه زندانيان عادي از قاچاقچي و دزد گرفته تا قاتل، همه به او احترام مي گذاشتند. فکر مي کنم کل زندان زنان اوين بعد از اين اتفاق وضعيت خوبي ندارد.
خانم هاراتونيان! از ديد شما در اين مدتي که با شيرين هم‌بند بوديد، شخصيت او چگونه بود؟
اين چند روزي که خبر مرگ دوستم را شنيده ام دو چيز در ذهنم وجود دارد. من هرگز سعي نکردم شيرين را تعريف کنم چون او همه چيز بود. براي من خواهر بود، البته نه تنها براي من بلکه براي همه اين طور بود. او بسيار دست و دلباز بود و هميشه لبخند به لب داشت. در بدترين شرايط هم لبخندي مي زد و مي گفت ”اين نيز بگذرد“. اين تکيه کلام او خيلي در ذهنم دور مي زند.
او هم يک فرشته نگهبان بود و هم روح آزاده اي داشت. شيرين به معني واقعي کلمه آزاده بود؛ کسي که به زندانيان معمولي کمک مي کرد. در شرايطي مانند زندان عمومي بايد آدم خاصي باشيد تا بتوانيد به همه احترام بگذاريد از زندانبان ها گرفته تا شرورترين زندانيان.
يکشنبه گذشته پس از شنيدن خبر اعدام شيرين چه احساسي داشتيد؟
باکلمات دقيقاً نمي شود توضيح داد. تنها چيزي که مي دانم اين است که بعد از مرگ پدرم دردناک ترين خبري بود که شنيدم و هنوز هم باور ندارم اين اتفاق است. فکر مي کردم يک جايي عدل الهي وجود دارد و در عصر مدرن اين اتفاق نبايد براي آدمي مثل شيرين رخ مي داد. در دوراني که آدم ها از انسانيت و مدرنيته دم مي زنند، مرگ شيرين تا مدت ها وجدان انساني جهان را سنگين خواهد کرد. اين عمل بي عدالتي محض بود.

۱۳۸۹/۲/۲۶        
يكي از دانشجويان دانشگاه تهران به خبرنگارآژانس ايران خبـــــــر گفت: اين روزها دانشجويان سهميه اي و بسيجي به دختران دانشجو در رابطه با حجاب مرتب تذكر مي دهند و در برخي موارد درگيري هايي هم بوجود آمده است.
مدير کل فرهنگي وزارت علوم بدون محکوميت اين موضوع اعلام کرد :دانشجويان ارزشي (‌ بسيجيان ) کار را به ما بسپارند و در اين موارد دخالتي نکنند.

بيانيه جمعي از دانشجويان و جوانان آزاديخواه تهران در محكوميت تاييد حكم اعدام 6زنداني سياسي

ما جمعي از دانشجويان و جوانان آزدايخواه تهران, تاييد حكم اعدام 6 زنداني سياسي را كه امروز توسط خبرگزاريهاي حكومتي اعلام شده محكوم ميكنيم و آن را زمينه اي براي تشديد سركوب وحشيانه و قتل عام زندانيان سياسي و ايجاد جو رعب و وحشت براي مقابله با خيزش و اعتراضات سراسري دانشجويان و جوانان در آستانه خرداد ماه, سالگرد اعتراضات آزاديخواهانه مردم ايران مي دانيم.
حكومت به زعم خود, مي خواهد با اعدام هاي گسترده و در فواصل كوتاه بر عمر خود افزوده و جوانان و دانشجويان آزاديخواه ميهن را مرعوب نمايد. زهي خيال باطل!!
دوران سياه حكومت ديكتاتور به پايان رسيده و فرياد مرگ بر ديكتاتور در سراسر ايران بگوش مي رسد.
ما را ز سر بريده مي ترسانيد!
ماگر ز سر بريده مي ترسيديم, همچون ندا و سهراب, در خيابانها با فرياد مرگ بر ديكتاتور در خون خود نمي غلتيديم
مرگ بر ديكتاتور,مرگ بر اصل ولايت فقيه
مرگ بر خامنه اي جنايتكار
ازاديخواهان تهران25ارديبهشت89